Saturday, November 17, 2018

संझना

कुनै दिन भनेका थियौ 
बिर्सिदेउ मलाई
र म बिर्सिने निउमा सम्झिरहेछु 
आज सपना देख्ने आखामा 
बिर्सिने सपना बोकेर 
यो सहरको कुनै अध्यारो कोठामा 
म पानाहरु भरिरहेछु 
र लेखिरहेछु   कहिल्यै नमेटिने अक्षरहरु 
सायद बिर्सिदिने अक्षरहरु अजम्बरी हुन्छन्
 बनिदिन्छन्  सधैँसधैँका लागी अमर 
लागिरहेछ 
र लागिरहनेछ 
बिर्सिने मष्तिस्क 
र सम्झने हृदय 
किन समानान्तर रेखाजसरी 
गहिरहन्छन् परपर.........
कहिल्यै नभेटिनेगरी। 









No comments:

Post a Comment

अन्तिम दिन

बर्षहरु चाडै बिदा लिन्छन् । तर दिनहरु बाकी रहन्छन् । थाहा छैन कुनै दिन दिनहरु सिद्घिए भने के रहनेछ ? घाम उदाउँने छ वा छैन । आकाश रहने छ वा...