प्रिय लेखक,
म तपाईलाई प्रिय नगरकोटी पनि भन्न सक्थें तर किन किन प्रिय लेखक नै भन्न मन लाग्यो । सायद हाम्रो सम्बन्ध शब्दहरुले गा“सेको सम्बन्ध हो । त्यसैले नगरकोटीभन्दा लेखकनै प्रिय लाग्यो । सात आठ वर्षअघि कोशेलीमा तपाईका लेखहरु पढ्दा तपाईको लेखनशैली अद्भूत लाग्थ्यो त्यसैले पढ्थें । पटकपटक पढ्थें र पटकपटक पट्याएर राख्थें । मेरो किशोर मष्तिस्कले तपाईको परसनालिटि कस्तो होला भन्ने सोचिरहन्थ्यो अझै सोचिरहन्छ । तपाईको लेखहरु पढ्नुको अर्को कारण चैं तपाईको लेखनमा पारिजात र सकमबरी दुबै आउथें र दुवै मेरा प्रिय थिए त्यसैले पढ्थें । सुरुवाती चरणमा तपाईलाई पढ्नुको कारण पनि त्यहि थियो ।
अक्षरगञ्ज पढ्दा मलाई खासै नौलो फिल भएन कारण तपाईको क्याजुअल लेखहरुको रिभिजिट थियो त्यो । मोक्षान्त फिभर अझै पढेको छैन । पढेको छैन भन्दा अनौठो लाग्ला तर फोसिल र मिस्टिका अक्षरअक्षर पढेको छु, पटकपटक पढेको छु । किनकिन मलाई तपाईका महिला पात्रहरु सारै मनपरे सायद सकमबरीजती नै । मलाई अद्भूत पल्ट र बिषयबस्तुभन्दा अद्भूत पात्रहरुले बढि छुने गर्छ । मिस्टिका मनपर्नुको कारण पनि त्यहि थियो साथमा शैली र योगमाया मनपर्नुको कारण पनि त्यही हो ।
पढ्नु पनि एकमानेमा आफैलाई खोज्नु रहेछ । यो मेरो ब्यक्तिगत धारणा र बुझाइ हो सबैजना सहमत नहुन सक्नुहुन्छ । मैलेपनि यदाकदा आफैंलाई खोजेछु पात्रहरु मार्फत । मिस्टिका पात्रको रुपमा बिश्लेषण गर्दा मलाई सारै मिस्टेरियस लाग्यो, केही सरल तर सारै जटिल । उपन्यासमा ऊ भन्छे, “ म पिङ्क मनपराउने अल्लारे बतासे टाइपको पिङ्की वुमन होइन । पिङ्क कलरको लिपिस्टिक मलाई कहिल्यै मनपरेन । मेरो ओठ र गालाको रंग पनि पिङ्क छैन ।” यसोभनिरहदा नै म उसको अफबिट ब्यक्तित्वबाट प्रभावित हुन्छु । उसको पिङ्क प्रतिको बितृष्णा म अरुजस्तो पिङ्क मनपराउने स्वास्नीमान्छे होइन भन्नु म अरुभन्दा फरक छु भन्नु थियो । र उसको भिन्नताले आकर्षित गरिरह्यो । पात्रहरुको भिडमा उ भिन्न लागि सकमबरीजस्तै । त्यसैले शिद्घान्तको खोल ओडेर मिस्टिका पढिन त्यसले मिस्टिका मलाई मनपर्यो । ऊ फरक छे त्यसैले सुन्दर छे । सुन्दरको अर्थ अरु नलागोस् ।
फोसिलको ‘श्लोक’ टाइटलको कथामा श्लोक भन्छ, “शैलीका निम्ति कस्तो खालको उपहार ठिक हुन्थयो? म अन्योलमा थिएँ । त्यो साँझ काठमान्डुका कस्मेटिक पसलहरु चाहारेँ । तर शैली कस्मेटिक स्त्री होइन भन्नेकुरा सम्झिल्याउँदा उदेक लाग्थ्यो ।” श्लोकले ब्याख्या गरेकी शैली पनि मलाई सारै मनपर्छ । शैलीमा पनि कहिकतै आफूपाएँ त्यसैले मनपर्छ ।
पात्रहरु फगत पात्रहरु मात्र होइनन् । एकमानेमा सिङ्गो भुगोल हुन्, दृश्ठिकोण र विचार बोकेर हिड्ने विचारक पनि हुन् । त्यसैले कहिलेकाही जीवनका पात्रहरुभन्दा फिक्सनका पात्रहरु मनपर्ने गर्छन । त्यसैले तपाईलाई प्रिय लेखक भनिरहँदा तपाईलाई भन्दा बढि तपाईका पात्रहरु मिस्टिका, शैली र योगमायालाई सम्झिरहेकी छु । उनीहरुलाई मेरो सम्झना सुनाइदिनु साथमा असिम प्रेम ।
उहि निर्जला
अक्षरगञ्ज पढ्दा मलाई खासै नौलो फिल भएन कारण तपाईको क्याजुअल लेखहरुको रिभिजिट थियो त्यो । मोक्षान्त फिभर अझै पढेको छैन । पढेको छैन भन्दा अनौठो लाग्ला तर फोसिल र मिस्टिका अक्षरअक्षर पढेको छु, पटकपटक पढेको छु । किनकिन मलाई तपाईका महिला पात्रहरु सारै मनपरे सायद सकमबरीजती नै । मलाई अद्भूत पल्ट र बिषयबस्तुभन्दा अद्भूत पात्रहरुले बढि छुने गर्छ । मिस्टिका मनपर्नुको कारण पनि त्यहि थियो साथमा शैली र योगमाया मनपर्नुको कारण पनि त्यही हो ।
पढ्नु पनि एकमानेमा आफैलाई खोज्नु रहेछ । यो मेरो ब्यक्तिगत धारणा र बुझाइ हो सबैजना सहमत नहुन सक्नुहुन्छ । मैलेपनि यदाकदा आफैंलाई खोजेछु पात्रहरु मार्फत । मिस्टिका पात्रको रुपमा बिश्लेषण गर्दा मलाई सारै मिस्टेरियस लाग्यो, केही सरल तर सारै जटिल । उपन्यासमा ऊ भन्छे, “ म पिङ्क मनपराउने अल्लारे बतासे टाइपको पिङ्की वुमन होइन । पिङ्क कलरको लिपिस्टिक मलाई कहिल्यै मनपरेन । मेरो ओठ र गालाको रंग पनि पिङ्क छैन ।” यसोभनिरहदा नै म उसको अफबिट ब्यक्तित्वबाट प्रभावित हुन्छु । उसको पिङ्क प्रतिको बितृष्णा म अरुजस्तो पिङ्क मनपराउने स्वास्नीमान्छे होइन भन्नु म अरुभन्दा फरक छु भन्नु थियो । र उसको भिन्नताले आकर्षित गरिरह्यो । पात्रहरुको भिडमा उ भिन्न लागि सकमबरीजस्तै । त्यसैले शिद्घान्तको खोल ओडेर मिस्टिका पढिन त्यसले मिस्टिका मलाई मनपर्यो । ऊ फरक छे त्यसैले सुन्दर छे । सुन्दरको अर्थ अरु नलागोस् ।
फोसिलको ‘श्लोक’ टाइटलको कथामा श्लोक भन्छ, “शैलीका निम्ति कस्तो खालको उपहार ठिक हुन्थयो? म अन्योलमा थिएँ । त्यो साँझ काठमान्डुका कस्मेटिक पसलहरु चाहारेँ । तर शैली कस्मेटिक स्त्री होइन भन्नेकुरा सम्झिल्याउँदा उदेक लाग्थ्यो ।” श्लोकले ब्याख्या गरेकी शैली पनि मलाई सारै मनपर्छ । शैलीमा पनि कहिकतै आफूपाएँ त्यसैले मनपर्छ ।
पात्रहरु फगत पात्रहरु मात्र होइनन् । एकमानेमा सिङ्गो भुगोल हुन्, दृश्ठिकोण र विचार बोकेर हिड्ने विचारक पनि हुन् । त्यसैले कहिलेकाही जीवनका पात्रहरुभन्दा फिक्सनका पात्रहरु मनपर्ने गर्छन । त्यसैले तपाईलाई प्रिय लेखक भनिरहँदा तपाईलाई भन्दा बढि तपाईका पात्रहरु मिस्टिका, शैली र योगमायालाई सम्झिरहेकी छु । उनीहरुलाई मेरो सम्झना सुनाइदिनु साथमा असिम प्रेम ।
उहि निर्जला
No comments:
Post a Comment