− निर्जला अधिकारी भाषा आवाज हो अधिनायकत्व होइन भाषा जननी हो कुनै बाद र लिङ्ग होइन मूर्दावाद उसको शब्दलाई मूर्दावाद उसको विचारलाई माफ गर आज आफ्नै शब्दहरुले आफैंलाई रंग्याएकीछु । माफ गर्नुहोला सुरुवात आफ्नै कविताबाट गरेकी छु र विषय हो भाषा । त्यसमा पनि अंग्रेजी र नेपाली भाषावीचको द्दन्द भनौ वा त्यसले निम्त्याएको हिनताबोध र युफोरिया । माथि कवितामा पनि भनेकी छु भाषा आवाज हो अधिनायकत्व होइन । तर मैले त्यस्ता ब्यक्तिहरु भेटेकी छु जसले अंग्रेजी नजान्नेलाई सारै ठेट भाषामा भन्दा सारै मूर्ख सम्झन्छन् । र मेरा त्यस्ता साथीहरु र आफन्तहरु पनि छन् जसलाई अंग्रेजी नजानेकोमा सारै हिनताबोध छ । तर भाषा आफैंमा विद्वता र हिनताबोधको बिम्ब कसरी बन्न सक्छ ? अंग्रेजी जान्नुको युफोरीया र नजान्नुको हिनताबोध के आफैंमा सहि कुरा हो ? यी प्रश्नहरुले यदाकदा मलाई झक्झकाउने गर्छ । र सोच्ने गर्छु अंग्रेजीले निम्त्याएको हिनताबोध र युफोरीयाले दिर्घकालिन परिणाम के ल्याउला । एकदिन कामबिशेष रुपमा एकजना दिदिसंग भेट भएको थियो । हामी एउटा कार्यक्रममा थियौं । उहाँ ब्रदरहुडलाई नेपाली
तर उनीहरुलाई थाहा हुनेछैन, म फर्कनकै लागि गएकी हुँ । उनीहरुका लागि जसलाई मैले पछाडि छोडेँ ।