सफा सेतो कागजमा
लेख्ने, कोर्ने कैद गर्ने कुराहरु हुँदाहुँदै पनि
मौन रहन चाहेँ ।
चेतनाको मौलिक शब्दकोसभित्र
सायद लेखिएको थियो
यो कागज, मसी र अक्षरको संसार होइन
यहाँ अक्षर कम
हाड, मासु र छाला बढी बुझिन्छ
यहाँ अक्षरहरु कम लेखिन्छ
जती लेखिन्छन्
कपाल नाक र आँखाहरु
लिपिस्टिक, गाजल र नेलपोलिसहरु ।
यहाँ अक्षरहरु मगजबाट जन्मदैनन्
जती जन्मन्छन्
स्तन, योनी र लिङ्गबाट
जती हुर्कन्छन्
हाड, मासु र छालाबाट ।
मौनताको सिङ्गो किताब साक्षी राखेर
किन किन आज
हाडमासुको अक्षरबजारबाट अर्को कालो झण्डा
आफैँबिरुद्ध देखाउँने रहर जागेको छ ।
No comments:
Post a Comment