कालो पाटिको भित्ताहरुमा

खुँइलिएको सर्ट
च्यातिएको जुत्ता
उकाली र ओराली
चक र डस्टर
त्यो तिम्रो जीवन हो
र सायद मेरो पनि

बिस बर्ष भैसकेछ
तिमीले खुइलिएको आदर्श सिकाउँन थालेको
कालो पाटिको भित्ताहरुमा
अनी स-साना नानिहरुको
स-साना मगजहरुमा

जुन दिन तिम्रो पेशा बलियो हुनेँछ

त्यो दिन तिमी कमजोर हुनेँछौ

अनि बिनाकारण

गलत्याइनेछ तिम्लाई

तिम्रो स्वप्न महलबाट

अयोग्यको ट्याग सँगै

त्यो दिन तिमी ढल्नेछौ

आफ्नै आदर्शबाट

र म पनि

किनकी तिम्रो अयोग्य ज्ञानले

मलाई योग्य बनाएको छ ।

म र उ

उसको सिङ्गो उपस्थिति
मेरो सिङ्गो आयु थियो
उसको उचाइ देखेर
मैले आफ्नो पुड्काइ थाहा पाँए
उसको अग्लाईले मलाई बग्न सिँकायो
उ पग्लिएर बनेको गहिराइले
मलाई डुब्न सिकायो
उसको सेतो टल्काइले
मलाई चम्कन सिकायो
फरक यती हो
उ परको हिमाल हो
म वरको नदी ।  

म फेरी आमा हुन चाहन्छु

म फेरी आमा हुन चाहन्छु
यो संसारकी आमा
यो भुमण्डलकी आमा
र यो विश्वकी नै आमा

म देख्न सक्दिन
पिडा ढुख र चित्कारहरु
म सुन्न सक्दिन
अणुबम बाट निस्केका तिखा संगीतहरु

म आमा हुँ आमा
तिम्री हाम्री र ब्रह्माण्डकी नै आमा
म देख्न सक्दिन
आफ्नै सन्तान बाट निर्मित बिक्षिप्त संसार

म चाहन्न
मेरा सन्तानहरु हिटलर,मुसोलेनी र लादेनहरु बनुन्
म बुद्दत्व चाहन्छु
ताकी आफुले आफैलाई शान्ती दिन सकुँ

म बुद्धहरु जन्माउँन चाहन्छु
म क्राइस्टहरु हुर्काउन चाहन्छु
म भन्न चाहन्छु मेरा सन्तानलाई
कसरी बने मुहम्मद र राम भनेर

म सुनाउँन चाहन्छु मेरा भावी सन्तानहरुलाई
बब मार्ली, लतामङ्गेसकर र नारायण गोपालका स्वरहरु
म देखाउँन चाहन्छु
भ्यानगग, दाभिन्ची र पिकासोका पेन्टिङहरु

म बुझाउँन चाहन्छु
सुकरात ब्यास र ओशोका दर्शनहरु
म सिकाउँन चाहन्छु
कौटिल्य र मार्क्सका अर्थनीतिहरु

म मेरा भावी सन्तानहरुमा
बुद्धत्व देख्न चाहन्छु
नाकी आफैँ भित्र हराएको स्वविवेकता
त्यसैले

म फेरी आमा हुन चाहन्छु

तिम्ले नदेखेको 'क'

खोइ तिम्रा संसार जितेका अक्षरहरुले
मलाई कहिल्यै लेखेनन्
झुक्किएर पनि देखेनन्
म तिम्रो बर्णमालामा कहिल्यै अटाइन

त्यसैले समात्दै छु आफ्नै 'क'
सानो पातलो र खुँइलिएकै किन नहोस्
म लेख्नेछु मेरो 'क' ले
म जस्तै स-साना मान्छेहरु

ति स-साना फूलहरु
स-साना जीवनहरु
स-साना घरहरु
लिलिपुट नै किन नहुन्


 मेरो  यो सानो खिएको 'क' ले
मेरो यो दुर्लभ 'क' ले
यती मात्र लेख्न सक्छु
संघारमै हराएका जीवनहरु ।