ममी भन्नुहुन्थ्योयो 'क' मात्र होइन तिम्रो यात्राको सारथी हो
कुनै दिन तिमी पुग्नेछ्यौ परपर...
कहरु सँग बग्दै
लाग्थ्यो .....
यी अक्षर होईनन् नदी हुन्,
बगिरहन्छ्न परपर...... । ।
तिमीले भनिदियौ
अक्षरको यात्रा सबैभन्दा सुन्दर यात्रा हो
लाग्यो.....
आमाझै सुन्दर रहेछ्न् अक्षरहरु
यी मेरा आफ्ना हुन्,
आमा जस्तै । ।
अझै पनि
मलाई खाली पाना मनर्दैन
भरिदिन्छु अक्षरहरु रंगझै
लाग्छ यी मेरा बालखकालका साथीहरु हुन्
आइदिन्छ्न् सपनामा इन्द्रेणीझै । ।
आज फेरी एकहुल अक्षरहरु
रिसाउँदैछ्न् मसँग
लाग्दैछ......
यी मेरा सारथी होईनन्
यी त जीवनका छालहरु हुन्,
खोज्दा रहेछ्न् आफ्नै अस्तित्त्व
बनाउँदा रहेछ्न् आफ्नै बर्णमाला । ।
